Μία dominatrix αποκαλύπτει το πώς δούλεψε στην καραντίνα

Στην εποχή της καραντίνας και της κοινωνικής αποστασιοποίησης, ήρθαμε αντιμέτωποι με εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης. Συνέβη και στον ερωτικό τομέα, με τους Έλληνες να τιμούν δεόντως τα sex toys, ανακαλύψαμε τα όργια καραντίνας ενώ το online σεξ είδε μεγάλη άνθηση μέσω πλατφορμών όπως το Only Fans.

Ωστόσο με το BDSM, τι συνέβη; Το δικαίωμα στην αυτοταπείνωση πως κατάφερε να επιβιώσει εν μέσω πανδημίας; «Η συναισθηματική και ψυχολογική κατάπτωση ήταν σχεδόν βέβαιη αυτές τις ημέρες και δεν θα μπορούσε η δική μου κατηγορία να αποτελεί εξαίρεση», ανέφερε η Lady Sophia Case. Η Sophia είναι dominatrix με έδρα το Σικάγο και χρησιμοποιεί το μεταπτυχιακό της στην κλινική κοινωνική εργασία στην άσκηση της κυριαρχίας. Όπως ακριβώς συνέβη και με άλλους επαγγελματίες της σεξεργασίας, η Sophia εστίασε την δουλειά της σε ψηφιακές συναλλαγές, όπως συνεδρίες μέσω τηλεφώνου και βίντεο σε πλατφόρμες όπως το OnlyFans. Η Sophia προσφέρει εδώ τις υπηρεσίες της εδώ και 4 χρόνια και διαπίστωσε ότι οι τακτικοί πελάτες που την καλούσαν ή την επισκέπτονταν ώστε να ταπεινωθούν, το προηγούμενο διάστημα ήθελαν να συζητήσουν για την ζωή τους εν μέσω πανδημίας. «Μου μιλούσαν για τον φόβο να χάσουν την δουλειά τους ή γκρίνιαζαν για την έλλειψη ιδιωτικότητας που είχαν κολλημένοι μέσα στο σπίτι με τις οικογένειές τους». Η Sophia θεωρεί πως αυτές οι κλήσεις πρόσθεσαν ένα νέο συναισθηματικό υπόβαθρο στις σχέσεις με τους πελάτες της.

Η πλειοψηφία των κλήσεων που δέχτηκα ήταν από άνδρες που ήθελαν να χρησιμοποιήσω τη δύναμή μου πάνω τους. Γιατί άλλαξαν οι ανάγκες των πελατών κατά αυτόν τον τρόπο; Η Sophia είναι ξεκάθαρα. «Η θεωρία μου είναι πως τα πάντα είναι θέμα ελέγχου. Συχνά βλέπω άνδρες με απαιτητικές δουλειές όπου αναζητούν μία διαφυγή όπου δεν χρειάζεται να είναι υπεύθυνοι και να παίρνουν αποφάσεις. Αυτές τις ημέρες πολλοί άνδρες δεν έχουν αυτή την αίσθηση της δύναμης. Δεν επιζητούν τον έλεγχο ή να παραδοθούν. Θέλουν σταθερότητα». Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως άλλαξαν οι ανάγκες όλων. «Πολλοί από τους τακτικούς πελάτες μου, επιζητούσαν τις ίδιες φαντασιώσεις αλλά αυτή τη φορά μέσω τηλεφώνου. Δεν με ρωτούσαν πως τα περνούσα, δεν ήθελαν να μιλήσουν για τις ζωές τους και όλα αυτά γιατί ήθελαν να δουλέψω την φαντασία μου ανεξάρτητα από τις ζωές τους. Δεν με βλέπουν ως ένα άτομο πέρα από τον φανταστικό κόσμο που δημιουργούν στο μυαλό τους και είμαι απόλυτα οκ με αυτό. Ως dome που ειδικεύεται στα φετίχ του μποξ και τα χτυπήματα, η πλειοψηφία των κλήσεων που δέχτηκα ήταν από άνδρες που ήθελαν να χρησιμοποιήσω τη δύναμή μου πάνω τους. Να τους απαγάγω και να τους κρατήσω δούλους μου ή να τους ταπεινώσω στο γυμναστήριο όπου περιβάλλεται από γυμνασμένους άνδρες με τεράστιους μυς και πέη για bi-καταστάσεις».

Σύμφωνα με την Sophia, αυτές οι κλήσεις σπάνια αντιπροσωπεύουν αυτό που κάνει με τους πελάτες τους στην πραγματική ζωή. «Σε μια παρόμοια συνεδρία μπορεί να προσομοιώσουμε την απαγωγή ή τον εκβιασμό αλλά πάντα με τις λέξεις ασφαλείας. Το boxing μπορεί να μπει στο μενού αλλά ποτέ με τον κίνδυνο σοβαρού τραυματισμού. Και όλες αυτές οι συνεδρίες γίνονται πάντα ιδιωτικά. Δεν τρέχουμε στα γυμναστήρια μέρα μεσημέρι».

Μέσω κλήσεων έχω απαγάγει, έχω βιάσει και έχω σκοτώσει πελάτες καθώς μου έκαναν επίθεση. Αναρωτιέμαι συνεχώς ποια ευθύνη φέρω για την ψυχική υγεία των πελατών μου.
Ωστόσο οι φανταστικές εικονικές συνεδρίες δεν είναι λίγο αυθεντικές ή γνήσιες. «Σε πολλές κλήσεις αισθάνομαι ότι οι άνδρες μου δείχνουν ένα μυστικό μέρος του εαυτού τους στο οποίο λίγοι έχουν πρόσβαση. Ομοίως, αναδεικνύω διαφορετικές πτυχές του εαυτού μου. Όταν βλέπω τους πελάτες αυτοπροσώπως, χρησιμοποιώ συγκεκριμένα πλαίσια και όρια και πάντα με προφορική συγκατάθεση. Όμως, η σεξουαλική εργασία μέσω τηλεφώνου προσφέρει ελάχιστο έως καθόλου χώρο για την συζήτηση σχετικά με τα όρια. Μέσω κλήσεων έχω ξυλοκοπήσει τις συζύγους των ανδρών, έχω απαγάγει τους ίδιους, έχω βιάσει και έχω σκοτώσει πελάτες καθώς μου έκαναν επίθεση. Αναρωτιέμαι συνεχώς ποια ευθύνη φέρω για την ψυχική υγεία των πελατών μου. Αναρωτιέμαι επίσης, ακόμα και όταν νιώθω άβολα σε αυτές τις ηθικά γκρίζες περιοχές, γιατί είμαι αναμμένη.

Μερικές φορές χρειάζεται να είμαστε πιο ειλικρινείς και αυτό απαιτεί περισσότερη έκθεση στις φαντασιώσεις μας. Η Sophia πιστεύει ότι οι διαδικτυακές είναι εξίσου σημαντικές με τις in real life υπηρεσίες. Τις προάλλες πέρασε μία ώρα στο τηλέφωνο μιλώντας με τον υποτακτικό της σχετικά με την σχέση τους. Μία στιγμή ο πελάτης την ρώτησε ποιος είναι ο ρόλος που έχει στη ζωή της. Ένιωθε παραμελημένος και συνειδητοποίησε ότι η ρίζα αυτού του τραύματος ήταν η αδυναμία να δεχτεί ότι η σχέση τους ήταν πραγματικά αλλά πάντα στα όρια της επαγγελματικής σχέσης. Ένα κοινό ζήτημα που αντιμετωπίζουν με τους πελάτες όλες οι dominatrix. «Για τους πελάτες που βλέπουν από κοντά, αυτές οι συζητήσεις δεν είναι τόσο σπάνιες. Όταν συμβαίνουν οδηγούν σε καλύτερες συνδέσεις και σκηνές. Για μένα αυτός είναι ο τέλειος τρόπος για να παίξεις. Όσο περισσότερο γνωρίσεις κάποιον, τόσο περισσότερο μπορείς να παίξεις με τις φαντασιώσεις του. Αυτό είναι ένα γνώρισμα που δύσκολα μπορείς να το βρεις στην εποχή του διαδικτύου. Το να χτίσεις μία γέφυρα εμπιστοσύνης και επικοινωνίας είναι πιο εύκολο από κοντά παρά από το τηλέφωνο. Είναι μία οικειότητα που καλλιεργεί τον σαδιστικό τρόπο που αναζητούν οι πελάτες».

Η καραντίνα έσπασε και πλέον η κανονικότητα στο BDSM μπορεί να επιστρέψει. Ωστόσο η ανωνυμία του διαδικτύου μπορεί να γίνει το πρώτο βήμα για κάποιον που θα επιθυμεί να μπει σε αυτόν τον κόσμο αλλά ντρέπεται να το κάνει. Η πανδημία –άθελά της- έφερε την άνοιξη του BDSM στον ερωτικό κόσμο.